Als moeder is één van de lastigste afwegingen bij het maken van een keuze: kan ik de gevolgen dragen? Het gebeurt namelijk regelmatig dat jouw verlangens botsen met de verlangens van je partner en kinderen. Wanneer zich een kans voordoet waarop jouw intuïtie JA zegt maar dit tegenstrijdig is met wat jouw partner en kinderen van jou verlangen, durf je dan toch jouw intuïtie te volgen? Of zeg je bewust nee, omdat jouw commitment op DAT moment meer bij jouw gezin ligt.
Er is geen goed of fout. Het gaat erom dat je kiest. Keuzes kunnen nooit voor iedereen tot tevredenheid leiden maar voor iedereen zit er groei en leermomenten in. Zie jullie paden los van elkaar. En vertrouw erop dat ze genoeg verbonden zijn om elkaar te blijven kruisen.
In mijn geval zie ik doordat ik durf te kiezen dat ik mijn man en kinderen ook stimuleer om na te denken over wat zij willen, dit uit te spreken en kansen te grijpen als die zich voordoen.
Keuzes maken die jou dichter bij jouw verlangen brengen. Ben jij benieuwd hoe je dat doet? In dit blog geef ik je een inkijkje in mijn methode waarmee ik vrouwen help leiderschap te tonen in hun gezin.
Leer van het verleden
Leiderschap is voor mij keuzes maken die mij dichter bij mijn verlangens brengen, ongeacht de omstandigheden. Door het onderzoek naar mijn voorouders en generationeel trauma ben ik erachter gekomen dat er in mijn familiesysteem enorme blokkades op vrouwelijk leiderschap liggen. Deels gevormd door loyaliteit, deels gevormd door angst (voor hekserij).
Ik ben gaan terugblikken op de momenten in mijn leven waarin ik leiderschap pakte en waarin ik geen leiderschap heb genomen. Als ik dat wel deed, dan bracht mij dit altijd kansen. Op de momenten dat ik dit niet deed, gaf ik vanuit angst en tekort de regie uit handen. Het leverde meer angst en tekort op.
Waarom deed ik soms het één en dan het ander? Het verschil zit hem in het moment van keuzes maken. Een kans grijpen doe je in het moment. Op het moment dat zich een mogelijkheid voordoet, maak je direct een beslissing. Je volgt je intuïtie zonder hierover na te denken. Je laat je leiden door je intuïtie. Wanneer je vanuit angst en tekort géén beslissing maakt maar de regie uit handen geeft dan doe je dit omdat je geen mogelijkheden ziet. Je zoekt een moment, vindt hem niet en verwacht dus niets van de mogelijkheden die er eventueel wel zijn. Angst is gebaseerd op een verwachting, terwijl kansen onverwacht zijn. Je kunt ze niet van tevoren bedenken. Je kunt er wel vertrouwen in hebben dat er kansen op je pad komen, maar het hoe daar mag je je door laten verrassen.
Niets is menselijker dan je te laten leiden door beperkende overtuigingen. Maar – inkopper – doe dit niet. Laat je keuzes niet afhangen van alles wat niet mogelijk is. Kijk vanuit een ander perspectief. Bekijk je situatie als buitenstaander. De makkelijkste manier om dit te doen is jezelf af te vragen: stel dat mijn beste vriendin met mijn vraagstuk rondliep, wat zou ik haar dan adviseren? Welke vragen zou ik haar stellen?
We willen onze vrienden (of onze kinderen) graag stimuleren om te gaan voor hun dromen, ook al lijkt het soms onmogelijk. Je mag jezelf ook op deze manier uitdagen.
Ook kun je naar het verleden kijken. Onderzoek de kansen die op jouw pad gekomen zijn. Hoe zijn die op jouw pad gekomen? Wat deed je toen?
Reflecteer ook op de uitdagingen die op jouw pad gekomen zijn. Niet door steeds terug te denken aan de pijn en de ‘wat als’ momenten maar door verder te kijken dan wat jou overkomen is. Wat deed jij zelf waardoor jouw situatie verbeterde? Hoe ging jij om met de pijn? Wat heb je daaruit geleerd? Heb je een kracht of talent in jezelf ontdekt?
De rode draad die je door het stellen van deze reflectievragen ontdekt, kun je volgen en inzetten zodra zich kansen voordoen die je dichter bij jouw verlangen brengen. Onderaan mijn blog vind je een link naar de pagina waar je mijn template met reflectievragen gratis kunt downloaden.
Je kunt altijd opnieuw kiezen
Wees niet bang om een verkeerde keuze te maken. Je hoeft het niet in één keer goed te doen. Iedereen maakt fouten. Niemand is perfect. Of juist wel, als je imperfect als perfect ziet. Waar het om gaat is dat we zonder fouten te maken niets leren en dus ook niet groeien. Om vooruit te komen moeten we eerst afbreken. Ken je de uitdrukking “twee stappen vooruit en één stap terug”? Soms moet je eerst een stap terug voordat je twee stappen vooruit kunt. Per saldo komt dit op hetzelfde neer, maar het laat beter zien dat het vaak voelt alsof je situatie eerst verslechtert voordat het verbetert.
We weten niet wat wel werkt als we niet eerst ontdekken wat niet werkt. Soms werkt iets eerst wel maar als de omstandigheden veranderen niet meer. Dat is oké. Het is de bedoeling dat alles continu aan verandering onderhevig is.
Alle omstandigheden zijn tijdelijk. Het is een reflectie van wat is geweest. Je krachten en mogelijkheden liggen in de lessen die je hebt geleerd. In wat jij, ondanks de omstandigheden, overwonnen hebt.
Sta jezelf toe te leren, te veranderen en te twijfelen. Kies. Doe wat je doet met aandacht. Groei door te ervaren. Verander als groei dat van je vraagt.
Emoties vertellen je meer over je verlangen
Wanneer je kiest voor leiderschap, dan laat je je niet meer tegenhouden door de omstandigheden. Sterker nog, de omstandigheden zullen veranderen ten gunste van jouw verlangen. Elke keer dat je een stukje dichter bij jouw verlangen komt, voel je je energiek, blij, dankbaar, trots, hoopvol. Sta daar bewust bij stil. Onthoud het gevoel zodat je de emotie kan oproepen op een moment dat het even tegen zit. Ga dan voor jezelf na wat je op dat moment kunt doen om je weer zo te voelen. Sommige dagen zijn gewoon rotdagen. Het zijn dan de kleine dingen waar je toch de positieve emoties uit kunt halen. Kroelen met je partner en kinderen (liefde en trots), genieten van de geur en smaak van je kop koffie/thee (dankbaarheid), een lekker vers broodje of salade (overvloed uit de natuur), de zon op je gezicht (energie), bloemen en dieren in de natuur (blijdschap).
Lukt dit je niet, vraag jezelf dan eens af wat er in de weg zit om je verlangen te voelen. Wat houdt jou tegen om je energiek te voelen met alle bijbehorende positieve emoties. Zijn dit angsten en tekortgedachten die voortvloeien uit een ervaring van jezelf. Of is het een emotie of overtuiging die helemaal niet uit een ervaring van jezelf komt maar die “aangeboren” is, opgeslagen in jouw zenuwstelsel. Je hebt hem overgenomen van (één van) jouw voorouders. Lees hier meer over in mijn vorige blog over het familiesysteem.
Tegenstrijdige verlangens in een gezin
Vrouwelijk leiderschap binnen het gezin is laten zien hoe je kunt samenwerken. Waar ben jij goed in? Waar is je partner goed in? En je kinderen? Wat vind iedereen leuk om te doen? Het is niet de bedoeling dat je als moeder het hele gezin in je eentje draaiende moet houden. Help elkaar en leer van elkaar. Praat met elkaar over wat voor jullie wel werkt en wat niet. Vertel hoe je je voelt. Geef aan wat je nodig hebt. Vraag hoe je de ander kunt helpen.
Binnen een gezin zijn altijd individuele verlangens en een gezamenlijk verlangen. Soms botsen deze. Dat is niet erg zolang je oog blijft hebben voor de emoties die de ander voelt. Zoek samen naar de best mogelijke oplossing voor degene die zijn verlangen niet vervuld voelt.
Wat ik zelf altijd doe is per moment bekijken wat voor mij het belangrijkste is. Bij ons thuis ben ik degene die thuis blijft als één van de kinderen ziek is. Ziek varieert van je niet lekker voelen tot koorts en spugen. In het laatste geval is duidelijk dat ze niet naar school kunnen. Maar, je niet lekker voelen is een twijfelgeval. Ik ben niet de moeilijkste en blijf zelf ook liever thuis als ik me niet lekker voel dus vaak meld ik ze ziek. Maar, er zijn momenten dat ik mijn planning liever niet aanpas, omdat die dag voor mij belangrijk is. We spreken dan af dat ze het proberen op school. Ik geef aan de juf aan dat ze niet lekker zijn, dat het mij beter uitkomt om ze toch naar school te brengen, maar dat ze kan bellen als het niet blijkt te gaan op school. En 9 van de 10 keer hoeft de juf niet te bellen. En omdat ik heb kunnen doen wat belangrijk voor mij was, kan ik er de dagen erna wel 100% zijn voor mijn (zieke) kind.
Een ander voorbeeld is het uiten van emoties. Ik vind het belangrijk dat mijn kinderen hun emoties kunnen uiten. Ook boosheid en verdriet. Maar voor temperamentvolle en hooggevoelige kinderen is het moeilijk om hun emoties te reguleren. Zijn ze boos dan wordt er geschreeuwd en zijn ze verdrietig, dan krijsen ze. In het begin vond ik dit heel moeilijk. Ik bleef ertussen zitten, want er zijn 4 kinderen die mijn aandacht nodig hebben. Wat er gebeurde was dat ik de emotie overnam met als gevolg dat ik ook begon te schreeuwen. Dat wilde ik niet. Ik vind het belangrijk dat ik vanuit rust mijn kinderen kan leren om met emoties om te gaan. Wat ik nu doe is het kind dat overstuur is naar boven sturen, de rest toespreken dat hun broer/zus me nodig heeft dus dat ik even 10 minuten boven ben – de bedoeling is dat ze me 10 minuten niet storen – en als ik terug kom ben ik er weer voor iedereen. Ik heb dan minimaal 10 minuten één op één aandacht voor degene die me het hardste nodig heeft op dat moment.
In beide voorbeelden zie je dat de oplossing die ik kies altijd ontstaat vanuit het verlangen dat ik heb op DAT moment - het volgen van mijn planning resp. het vanuit rust begeleiden van mijn kind. Gevolg van beide keuzes is dat ik nadat ik mijn eigen wens op de eerste plaats gezet heb, er daarna weer 100% voor mijn kinderen kan zijn. En echt aanwezig kan zijn, zonder afleidende gedachten. Zo wordt uiteindelijk ieders behoefte vervuld.
Van chaos naar rust
Laat zien dat jij er bent om je kinderen te begeleiden in het leven. Kijk niet alleen naar het gedrag maar luister naar de boodschap. Soms komt deze in woorden en soms – zeker bij hooggevoelige kinderen – uit zich dit in het gedrag. Wees aanwezig, vraag waarom ze iets doen of zeggen. Voorbeeld: Je doet nu/ je zegt nu…, want? Herhaal het antwoord en vraagt weer, …want? Herhaal net zolang tot je bij de kern – de emotie – bent.
Er zit altijd een gedachte of emotie achter gedrag. Wanneer je je verplaatst in het perspectief van je kind zal deze emotie heel herkenbaar zijn.
Soms kom je erachter waar een emotie vandaan komt. Soms ook niet. Het helpt altijd als je bij jezelf nagaat of je deze emotie ook wel eens voelt. Wat voel je dan? Hoe zou jij geholpen willen worden? Geldt dit ook voor jouw kind of is je kind misschien eerder gebaat bij een andere manier van helpen? Zou jou dit ook kunnen helpen?
Wat jij je kind wilt leren, begint bij jezelf. Wanneer jij durft te voelen en zeggen wat jij nodig hebt, leer je je kind dat ook te doen. Als jij blij, boos en verdrietig durft te zijn en ook kunt benoemen waarom je je zo voelt, dan leer je je kind ook dat hij/zij alles mag voelen en uiten.
Schaam je je voor (het uiten van) je gevoelens dan gaan ze je intuïtie in de weg zitten en zul je moeite ervaren bij het voelen van je verlangens.
Vanuit jouw eigen ervaring als kind weet jij precies wat jouw kind(eren) nodig heeft om een veilige omgeving te ervaren om emoties te voelen en uiten.
En onthoud één ding. Geen enkele ouder is perfect. Je mag fouten maken. Je mag straffen. Je mag belonen. Je mag boos worden. Je mag huilen. Je mag weglopen. Maar kom terug. Maak het goed. Zeg sorry als je fout zat. Luister naar je kind en vraag of ze naar jou luisteren. Jouw behoeften doen er net zo toe als die van je kind.
Maak emoties bespreekbaar, onderzoek vanuit verschillende perspectieven waar kansen liggen en beslis SAMEN wat voor jullie gezin werkt.
Het is mogelijk om – zelfs vanuit chaos – door oude patronen heen te bewegen. Juist door in de momenten vol chaos bewust te blijven, zorg je ervoor dat jullie samen de rust (terug) kunnen vinden in jullie gezin.
Ook als de omstandigheden niet ideaal zijn, kun je er met elkaar toch meer van maken. Je kunt boven de omstandigheden uitstijgen. Uitdagingen overwinnen. Groeien. Talenten ontwikkelen. Door keuzes te maken die jouw energie in beweging brengen en je blij, trots, gelukkig, verliefd, dankbaar en nog zoveel meer laten voelen. Je gezin voelt dit en zal (uiteindelijk) met je meebewegen.
Heb je hulp nodig om vanuit de chaos naar rust te bewegen? Om weer perspectief te zien?
Stuur een email naar contact@mariellemanintveld.nl of vul via de knop hieronder het contactformulier in en dan neem ik contact met je op.
Ook kun je gratis mijn reflectievragen downloaden die je helpen bewust te worden van waar jouw kansen en krachten liggen.